Miód lipowy

Opis

Miody lipowe kiedy zbieramy.

Lipy na Warmii i Mazurach kwitną jak sama nazwa wskazuje w lipcu. W środkowej i południowej Polsce lipy kwitną o dwa tygodnie wcześniej niż na północy kraju. Najpóźniejsze okresy kwitnienia na Warmii i Mazurach przypadają na połowę i trzecią dekadę lipca. Najczęściej jest to początek lipca. Ostatnie anomalie pogodowe i wczesne wiosny powodują, że lipy zaczynają kwitnąć w trzeciej dekadzie czerwca i kończą nektarować na początku lipca. Miód lipowy pozyskuje się kilka dni po ustaniu nektarowania lip i sprzyjającej nielotnej pogodzie.

Jak stosować.

Z racji swoich walorów smaków ten miód idealnie nadaje się do spożywania bezpośrednio bez rozcieńczania z wodą. Płynny miód wyśmienicie smakuje w połączeniu ze świeżym ogórkiem. Każdy z nas zna także smak bułki posmarowanej masłem i polanej miodem lipowym. Miód to także doskonały dodatek do twarożku lub płatków na śniadanie.

Temperatura do 40 stopni C.

Mając na uwadze walory zdrowotne miodu, pamiętajmy bo stosować go w potrawach o temperaturze do 40st. C. Powyżej traci swoje właściwości lecznicze. Związki zawarte w kwiatach lipy przedostają się do miodu lipowego. Dlatego miód lipowy, podobnie jak kwiaty lipy, jest doskonałym lekarstwem na przeziębienia, choroby dróg oddechowych. Najlepszą metodą na przyswojenie zdrowotnych właściwości miodu, jest spożywani go poprzez powolne rozpuszczanie w jamie ustnej. Podgrzany miód uwalnia swoje związki lotne i działa kojąco na drogi oddechowe oraz zatoki. Dobrą praktyką jest spożywanie 1 łyżeczki / łyżki miodu przed wyjściem z domu w okresie jesienno – zimowo – wiosennym. Tylko systematyczne spożywanie miodu ma lecznicze właściwości.

Krystalizacja.

Miód lipowy w przeciwieństwie do wczesnych miodów wiosennych, dłużej pozostaje w formie płynnej – patoce. Przechowywany w ciepłym pomieszczeniu potrafi do późnej zimy nie skrystalizować w pełni. Na dnie słoika osadza się skrystalizowana warstwa, a na górze pozostaje płynna. Proporcje są zależne od temperatury przechowywania. Przypomnijmy, że miód rzepakowy w takich samych warunkach krystalizuje już po kilku dniach.

Czas krystalizacji

Miód lipowy przechowywany po rozlaniu do słoików w chłodnej piwnicy, krystalizuje po 2-3 tygodniach. Skrystalizowany (krupiec) miód z lipy ma strukturę grudkowatą. Po otwarciu słoika i spożywaniu na bieżąco, jego higroskopijne właściwości sprawiają, że cały czas na wierzchu zbiera się płynna postać, a struktura przechodzi w lekko galaretowatą konsystencję. Zachowuje się podobnie jak miód gryczany. Oba pożytki nachodzą na siebie, tak więc i struktura miodu jest podobna.

Miód lipowy jak rozpoznać.

Tak jak powyżej napisano, miód dzieli się na czysto lipowy, jest jasno pomarańczowy z widoczną zielono oliwkową poświatą. Może być także z domieszką spadzi, jest to najczęściej spotykany wariant w naszych warunkach klimatycznych. Miody lipowe ze spadzią są ciemno pomarańczowego koloru przechodzącego w brąz. Ma również oliwkowo zielony kolor jak popatrzymy na niego z góry pod kątem. Smak i zapach obu miodów będzie podobny.

Charakterystyczne gryzienie w gardle.

Zawsze będzie przebijać charakterystyczne gryzienie gardła po spożyciu minimum 1 łyżeczki. To jest w zasadzie znak rozpoznawczy miodów lipowych. Po skrystalizowaniu ostry posmak zanika. Krystalizacja świadczy o dobrym przechowywaniu w odpowiedniej temperaturze i gwarantuje dłuższe zachowanie właściwości zdrowotnych. Słodki lek zachowuje swoje wartości lecznicze odwrotnie proporcjonalnie do temperatury w jakiej jet przechowywany. Nasze miody od samego początku, zaraz po rozlaniu do słoików przechowywany jest w chłodnej piwnicy.

Mity na temat miodów lipowych i nektarowania lip.

Nie prawdą jest jakoby czysty miód z lipy był trudny do pozyskania z powodu małej ilości drzew lipowych. Lipa bardzo intensywnie nektaruje i w sprzyjających warunkach pogodowych zapewnia duży przypływ nektaru do ula. Czysty miód lipowy uzyskaliśmy w sezonie 2017. Obfitujące w opady atmosferyczne zimą i wiosną owego roku, sprzyjały wysokiemu poziomowi wód gruntowych. Lipa miała z czego nektarować. Dodatkowo w okresie przed nektarowania lip, panowała susza. Chwasty nie nektarowały, nie występowała mszyca produkująca spadź.

Czysty miód z lipy

Takie warunki sprzyjają uzyskaniu czystego miodu lipowego. Jest jasno pomarańczowy z widoczną oliwkowo zieloną poświatą, gdy patrzymy na niego pod kątem z góry. W plastrach pszczelich kolor oliwkowo zielony jest jeszcze wyrazistszy. Wyrazisty miły zapach. Smak wyrazisty i gryzący – ma się wrażenie jakby pieprz podrażniał gardło.

Miód przechowujemy w chłodnym miejscu, dzięki czemu długo zachowuje właściwości lecznicze:

– niezastąpiony w leczeniu przeziębień, grypy oraz zapalenia oskrzeli i płuc
– łagodzi bezsenność oraz stres
– reguluje ciśnienie krwi

Czysty miód z lipy spotyka się je raz na 5 do 7 lat. W latach pozostałych mamy do czynienia z :
a) Nie sprzyja pogoda, burze i silne lipcowe wiatry niszczą większość pąków kwiatowych lipy. Występują sporadyczne dni lotne pszczół z powodu niesprzyjającej pogody. W efekcie pszczoła donosi małą ilość nektaru z lip. Pszczelarz uzyskuje miód wielokwiatowy z domieszką lipy. Należy zaznaczyć, że według norm 40% zawartości pyłków lipowych w miodzie świadczy że mamy do czynienia z odmianowym miodem lipowym.

Miód z lipy bez spadzi z 2017 roku.

Z domieszką spadzi.

b) Parne, wilgotne lato sprzyja namnażaniu mszyc. Pszczoły intensywnie noszą nektar z lipy oraz spadź z drzew liściastych. Lipa zwiększa spadziowanie w okresie kwitnienia. Pszczelarz uzyskuje ciemny miód lipowy z domieszką spadzi. Z barwy pomarańczowej miód przechodzi w brązową. To są najczęściej spotykane warunki na terenie Polski.

Lipowo gryczany.

c) Ostatnim przypadkiem jest nałożenie się pożytku lipy i gryki. W efekcie pszczelarz pozyska ciemny miód lipowo-gryczany. Zarówno kolor jak i smak gryki będzie miał przewagę nad nektarem lipy.
Mitem jet natomiast twierdzenie, że prawdziwy miód z lipy ma mieć wyczuwalny smak mięty. Miód lipowy ma mieć smak lipy. Mięta jest jednym z wielu chwastów, które kwitną w późnym okresie kwitnienia lip. Jest na tyle intensywna, że w sprzyjających warunkach będzie wyczuwalna w miodzie lipowym, ale nie jest to jakikolwiek wyznacznik miodu lipowego.

Miód lipowy cena.

Miód z lipy jest około 20 % droższy od miodu wiosennego. Lipa jest pożytkiem kapryśnym. Bywają lata takie jak 2020r. gdy lipa nie nektaruje bądź nektaruje bardzo słabo. Cena miodu lipowego zależy w głównej mierze od ilość pozyskanego miodu w danym sezonie. Jest dosyć popularnym miodem, dlatego cena miodu lipowego jest za niska w stosunku do jego walorów smakowych i zdrowotnych. Pomijając miód rzepakowy, miód lipowy jest najtańszym miodem odmianowym. Średnia cena miodu lipowego w 2023 roku bezpośrednio od pszczelarza to 55 zł za słoik 0.9L odpowiednio 45 zł za słoik 1Kg w roku obfitym oraz 60 zł za słoik 0.9L odpowiednio 50 zł za słoik 1Kg w sezonie gdy lipa słabo nektaruje.

Kolor miodu lipowego.

Kolor miodu lipowego zależy od domieszek z jakich się składa. Czysty miód lipowy jest jasno pomarańczowy. Domieszka spadzi nadaje ciemniejszej barwy od ciemno pomarańczowej do jasnobrązowej. W obu przypadkach widoczna jest zielonkawo oliwkowa barwa, widoczna z góry słoika patrząc pod kątem.

Przeciwwskazania do spożywania.

Przeciwwskazania do spożywania miodu zarówno lipowego jak każdego innego są dla niemowlaków. Miód ma właściwości alergiczne i żeby ograniczyć ryzyko nie podaje się go niemowlakom i dzieciom poniżej 1 roku życia. U niemowląt może wystąpić ryzyko zachorowania na botulizm dziecięcy. Niemowlęta mają specyficzną dietę i miód nie jest wyjątkiem, o czym wie każda kobieta. Miód może mieć śladowe ilości jadu kiełbasianego.

Niewskazany przy gorączce.

Przy bardzo wysokiej gorączce, miód jest niewskazany ze względu na swoje rozgrzewające właściwości. Osoby z cukrzycą powinny obserwować swoje ciało i poziom glukozy w organizmie, dostosowując odpowiednią ilość miodu w diecie. Ze względu na swój skład cukrowy dla osób z cukrzycą zalecany jest miód akacjowy. Miód ma wpływ na poziom kwasowości w żołądku. Miód rozpuszczony w chłodnej wodzie podwyższa poziom pH kwasów żołądkowych, rozpuszczony w ciepłej wodzie obniża pH. Dla większości społeczeństwa nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań do spożywania miodu.

Wielokwiatowy czy lipowy.

Przy tak postawionym pytaniu można rozpatrywać dwie kwestie. Pierwsza to cena. Miód wielokwiatowy wiosenny jest częściej kupowany przez klientów z powodu niższej o około 20% ceny. Druga kwestia to walory smakowe. O gustach się nie rozmawia, ale jedno jest pewne. O ile miód wielokwiatowy wiosenny nie może konkurować z miodem lipowym, o tyle miód wielokwiatowy pozyskiwany latem przewyższa swoim smakiem i aromatem miód lipowy.

Różnice w smaku.

Miód wielokwiatowy ma uniwersalny smak, idealne połączenie słodkości i kwasowości. Miód lipowy jako miód odmianowy ma swój specyficzny smak. Jest on na tyle przyjemny, że ma mnóstwo zwolenników i nie znam osoby której by nie smakował. Miód lipowy będzie smakował każdemu podobnie jak mitów wielokwiatowy. Dodatkowo miód wielokwiatowy jest wydajniejszy smakowo. W przypadku rozmieszania go w szklance wody, wystarczy mniejsza ilość by poczuć jego smak i słodycz. Do picia na co dzień w szklance wody idealnie nadaje się miód wielokwiatowy. Do delektowania się smakiem, lepszy będzie miód lipowy.

Kaloryczność miodów

Miody mają wysoki poziom kaloryczności. Przyjmuje się że jasne, wiosenne miody posiadają około 300 Kcal, a ciemne miody około 400 kcal w 100 gramach. W tym momencie obalamy kolejny mit na temat miodów. Wbrew pozorom miody, pomimo swojej kaloryczności, zalecane są osobom mającym problemy z otyłością. Otóż nasz mózg już po 15 minutach od spożycia miodu otrzymuje sygnał, że organizm jest zaspokojony pod względem słodkości. W przypadku tradycyjnych słodyczy, ten sygnał przychodzi dopiero po 1 – 1,5 godzinie.