Lipiec jest jednym z najważniejszych miesięcy w kalendarzu prac pszczelarskich. Posiadamy wówczas najsilniejsze rodziny pszczele. Na przełomie maja i czerwca kierowaliśmy rozwojem pszczół, tak aby osiągnęły maksymalną moc na zbiór miodu lipowego.
Po przekwitnięciu lip mamy do czynienia z dziurą pożytkową, dlatego aby zapewnić intensywny rozwój i siłę na zimę, zabieramy się za dokarmianie pszczół syropem cukrowym. Bardzo ważne jest dokarmienie pszczół wieczorem po miodobraniu w celu zachowania żelaznego zapasu. Głód w rodzinie powoduje zahamowanie czerwienia matki. Ja daję około 2L syropu w proporcji zimowej 3 kg cukru oraz 2 litry wody. Większa ilość spowoduje zalanie gniazd i brak miejsca na czerwienie. Sukcesywnie aż do zimowego karmienia podkarmiamy rodziny pszczele dawkami około 1L. Kolejnym krokiem jest walka z warrozą, którą możemy robić po zakończeniu ostatniego miodobrania.
-
Miód odsklepinowy z odsklepin219,00 zł
-
Pyłek pszczeli 0,5kg60,00 zł
-
Miód lipowy45,00 zł
W upalnym miesiącu bardzo ważna jest wentylacja w ulach oraz miejsce w postaci dodatkowych korpusów z ramkami, na których pomieszczą się wszystkie pszczoły. Ulom należy także zapewnić cień. Część uli usytuowana bezpośrednio w nasłonecznionych miejscach można :
- okryć przewiewnym białym płótnem,
- na daszki położyć słomiane maty, styropian i zabezpieczyć przed wiatrem
- ścianki uli można osłonić od słońca starymi , pustymi ulami.
- najlepszy jest naturalny cień z miododajnych drzew i krzewów, które przy ulach oraz w okolicy pasieki obowiązkowo sadzimy.
Lipiec to także czas układania gniazd na zimę. Sukcesywne odbieranie ciemnych, starych i trutowych ramek. Od około 21 lipca do początku września przyjmuje się, że matki składają jajka na czerw, z którego wykluwać się będą pszczoły idące do zimy. W lipcu pszczoły niechętnie odciągają węzę, a matki niechętnie składają jaja na jasnych ramkach. Gniazda powinny mieć dobrze odbudowane, wymienione w sezonie jasne, ale już przeczerwione 2- 3 krotnie ramki. W gniazdach powinien znajdować się zapas 2 ramek z pierzgą po obu krańcach. Jest to niezbędny zapas pokarmu białkowego, który jest potrzebny do rozwoju młodych pszczół idący