Jadem pszczelim można także leczyć. Współczesna medycyna – apitoksynoterapia wykorzystuje lecznicze właściwości w zwalczaniu boreliozy oraz bólu stawów. Poznaj skład, zastosowanie i właściwości lecznicze jadu pszczelego.
Czym jest jad pszczeli?
Pszczoły miodne (Apis mellifera) uzbrojone są w skuteczną broń, służącą do odstraszania intruzów. Jest nim jad pszczeli aplikowany poprzez użądlenie. Wytwarzany jest przez gruczoły zlokalizowane w odwłoku pszczół i gromadzony w zbiorniczku jadowym. Jad pszczeli jest bezbarwny i posiada charakterystyczny zapach za sprawą feromonów pszczelich. To właśnie feromony zwabiają inne pszczoły i tworzą sygnał do dalszego atakowania intruza. Jad łatwo rozpuszcza się w wodzie, a słabo w alkoholu etylowym.
Jad pszczeli zwany także apitoksyną, jest szczególnie groźny dla osób uczulonych. Dla pozostałej części społeczeństwa użądlenie pojedynczej pszczoły jest niegroźne i wywołuje przede wszystkim opuchliznę oraz zaczerwienienie w miejscu ukłucia. Gdy zaczynałem swoją przygodę z pszczelarstwem, pierwsze użądlenie otrzymałem w okolicę oka. Jest to newralgiczne miejsce i bardzo wrażliwe na jad. Najczęściej prowadzi do całkowitego opuchnięcia powieki do tego stopnia, że nic nie widać na zamknięte z opuchnięcia oko przez kilkanaście godzin. W skrajnych przypadkach znane są przypadki spuchnięcia obu oczu. Na szczęście w moim przypadku skończyło się na lekkim opuchnięciu powieki oraz żółtawym przebarwieniu. Przez pierwsze kilka miesięcy miałem opuchnięcia w okolicy użądlenie, obecnie nie ma po nich śladu, oprócz małego zaczerwienienie jak po igle w okolicy aplikacji jadu.
W aparat żądlenia wyposażone są pszczoły robotnice. Robotnice zaczynają wydzielać jad od drugiego dnia życia po wygryzieniu z plastra. Największe stężenie jadu wytwarzają pszczoły między 10, a 15 dniem życia, które pełnią wówczas w ulu role strażniczek. Podczas użądlenie, pszczoła wprowadza około 0,012 mg jadu. Trutnie nie posiadają żądeł, a matki pszczele używają ich przede wszystkim do walki z rywalkami czyli innymi matkami.
Skład jadu pszczelego.
Jad pszczeli swoim złożonym składem podobny jest do toksycznego jadu żmii, jednak w dużo mniejszej ilości. Pszczelarze narażeni każdego dnia na użądlenie pszczół, są dużo bardziej odporni na jad żmii. Znany jest przypadek pszczelarza z Bieszczad, który idą boso przez las został ukąszony przez żmiję i nie odniósł poważnych skutków zdrowotnych.
Jad pszczeli posiada bogaty skład chemiczny (źródła *1 oraz *2):
- histamina,
- dopamina,
- peptydy,
- enzymy (hialuronidaza oraz fosfolipazy, lizofosfolipaza, fosfomonoesteraza, glukozydaza),
- białka (apamina, mellityna).
- biopierwiastki
- fosfolipidy. Mellityna jest głównym składnikiem jadu. Za ból podczas użądlenia odpowiadają: mellityna, histamina oraz fosfolipaza.
Wrażliwy jest na promienie słoneczne oraz przechowywanie w temperaturze powyżej 20 stopni C. Jad pszczeli jest toksyczny i służy pszczołom do ich ochrony oraz ula przed intruzami. Dawka śmiertelna dla człowieka to 6,25 mg jadu czyli równowartość około 520 użądleń.
Jak przebiega leczenie jadem pszczelim w praktyce?
Pszczelarze każdego dnia podczas prac pasiecznych przyjmują mniejszą lub większą ilość jadu pszczelego w postaci użądleń. Dla Was drodzy czytelnicy pozostaje apitoksynoterapia, czyli leczenie jadem pod okiem specjalisty. Proces aplikacji jadu polega na przyłożeniu pszczoły do ciała pacjenta i użądlenie w wybrane miejsce. Proces leczenia trwa przez 8 tygodni. Polega na aplikowaniu jadu pszczelego przez pierwsze 10 dni poprzez zwiększanie o 1 każdego dnia ilości użądleń. Następnie po 4 dniowym okresie przerwy, każdego dnia przez pozostałe 6 tygodni aplikuje się pacjentowi po 3 użądlenia. Dla przypomnienia: każde użądlenie ma około 0,012 mg jadu.
Właściwości lecznicze jadu pszczelego. Leczy boreliozę oraz stawy.
Jad pszczeli nie jest tylko toksyną zagrażającą naszemu życiu. Leczenie jadem pszczelim znane jest w medycynie ludowej od starożytności. Pod kontrolą apiterapeuty, w kontrolowanej ilości pozytywnie wpływa na nasz organizm. Współczesna medycyna (apitoksynoterapia.) bardzo chętnie sięga po jad pszczeli przy schorzeniach kostno stawowych oraz boreliozie.
Jad pszczół ma działanie antybiotyczne oraz antyzakrzepowe. Łagodzi także zmiany miażdżycowe. Absorbuje również promieniowanie radioaktywne. Pomocny jest przy obniżaniu nadciśnienia tętniczego krwi. Jad pszczeli stymuluje nadnercze do wydzielania większej ilości kortyzolu, czyli hormonu odpowiedzialnego za działanie przeciwzapalne. Podnosi ogólną odporność organizmu i łagodzi wiele innych schorzeń oraz dolegliwości. Jad pszczeli jest doskonałą alternatywą dla syntetycznych leków.
Jad pszczeli wspomaga leczenie astmy oskrzelowej. Wykorzystywany